Langzaam maar zeker komen we wat uit de winterslaap, inmiddels zijn nu ook de kwekers gekoppeld dus is het kweekseizoen nu op beide hokken in volle gang. Aangezien we de kwekers niet aan huis hebben wordt hier weinig werk van gemaakt, het is graag of niet voor de duiven. Op papier zijn ze gekoppeld en na een volle dag opgesloten hebben gezeten gaat de hele bubs in 1x los, alles vliegt dan door elkaar, maar wat elk jaar opvalt, is dat de betere duivinnen al na 1x opsluiten de nieuwe bak weten te vinden. Na nog een dag verplichte opsluiting zit dan op dag 3 bijna alles al los. Ook dit jaar lopen dan 1 of 2 koppels over omdat de klik er niet is, dit laten we ook lopen omdat een geforceerde koppeling vaak niks brengt. Vrij paren doen we zeker niet aan, maar als het op deze kleine schaal blijft maken we ons er niet druk om. Op dag 4 is dan alles los en die enkeling die het nog niet weet wordt opgeruimd en hiervoor in de plaats komt dan een losse duif die na een aantal dagen de vrijgezel wel vindt. Op dit moment zijn we een dag of 5 a 6 verder en wordt ook de toegang tot de ren weer vrijgegeven zodat ze iets meer de ruimte krijgen om ongestoord te paren aangezien onze kwekers redelijk dik op elkaar zitten. Wij denken dat dit ook beter is dan bijvoorbeeld van die losse kweekboxen waar geen sprake is van opletten en scherp zijn, goede jongen kweken uit duiven die de hele dag wat zitten te slapen naast die ene nestschaal en geen indringers hoeft te verjagen brengt mijns inziens niet veel.

Super Geste!

Zo kunnen we het gebaar wel noemen waarop Mark vd Berg ons vorige week trakteerde. Sinds een jaar of drie verhuizen er een aantal jongen van de eerste ronde naar Mark en Gerard vd Berg om te proberen daar een positieve bijdrage te leveren. Met een aantal lukte Mark enorm goed, de beste 2 doffers die hij van ons had noemde hij Gerben (2x 1^e Afdeling) en Jelke (1^e en 4^e NPO op de dagfond). Geen idee hoe hij op die namen kwam, maar goed. Doordat Mark zich nu weer volledig toe gaat leggen op de ZLU/meerdaagse fond heeft hij besloten bijna alle programma duiven van de hand te doen en het vizier weer te richten op 1 spel discipline. Als dank voor de goede duiven brachten Mark en Gerard zelf een aantal jongen uit deze 2 doffers en uit elke doffer mocht ik dan een jong uitzoeken, wat een luxe, met recht een heel groot gebaar, waar we dus dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Inmiddels zitten er nu een doffer en een duivin meer op de kweekhokken (nu eerst in het quarantaine hok). Ik gaf nog aan dat ik ze nog eens op elkaar ging zetten (het past perfect bij elkaar mijns inziens, dus waarom niet) Inmiddels hoef ik ze al niet meer te koppelen omdat ze dat zelf al hebben gedaan, vanzelfsprekend lopen 2 duiven op 1 hok aan en ook nu was dat eigenlijk gelijk gebeurd, dus het eerst koppel voor 2022 is inmiddels gelukt. We zijn nu begonnen met het bijlichten van de duiven zodat ook de rest over een week, anderhalve week gekoppeld kan worden.

Eind december, de kerstdagen zitten er weer op en dan is het vaak de tijd om de kwekers bij elkaar te zetten, maar dit jaar niet. De grootste reden is dat ik er nog geen zin in heb, meestal koppel ik de kwekers zo rond de jaarwisseling, dan heb ik 2 weken vakantie en dus de tijd om het wat bij te sturen. Ondanks de Covid zit ik elke dag gewoon op kantoor en hadden we dit jaar pas vakantie 1 dag voor het kerstweekend en op 1 of andere manier heb ik het nog niet in de kop om al te koppelen. De kwekers zitten er inmiddels wel klaar voor, maar dat zal over 2-3 weken nog wel zo zijn en dan gaan we los. Ook zal dat bij Jelke het moment zijn om de vliegduiven te koppelen, dus dit jaar zijn we gelijktijdig van start met de kweek, de vliegduiven worden uiteraard gekoppeld op schema per seizoen, bij de kwekers hebben we alle vrijheid qua tijdstip, met dien verstande dat de 2^e ronde nog op de jonge duivenvluchten mee kan en aangezien alles wat later aan gaat vangen volgend jaar schuift e.e.a. ook bij ons wat op.

Een wonder

Er was een wonder nodig volgens Christian Horner om de wereldtitel binnen te slepen, een soort van wonder gebeurde en de rest is geschiedenis. Het zal voor de meeste onder ons bekend zijn wat er mee bedoeld wordt, ik (Jelke) volg de formule 1 al een poosje, geen hardcore fan hoor, ik blijf er niet voor thuis maar probeer wel alles te kijken. Vond ik het voor het Max tijdperk rondjes rijden in snelle auto’s, dat veranderde jaren geleden toen ik tegen mijn zoon zei even naar de formule 1 kijken er schijnt een Nederlander mee te doen die het aardig deed in de trainingen, dat was 15 mei 2016 toen Max Verstappen de 1^e overwinning pakte, toen stonden we al te springen op de bank, het was fantastisch dat een jongen van ruim 18 jaar, zelf nog geen rijbewijs die een kans kreeg om te laten zien wat hij kon. Vanaf dat moment waren wij verkocht uiteraard, afgelopen zondag de finale. Ik betrapte mij erop dat ik net zo gespannen was alsof ik bij het hok stond, ieder moment kan er eentje komen, maar nu ietwat in een andere vorm, uiteindelijk stonden wij net als toen ook weer te springen en te schreeuwen voor de buis, later bleek dat half Nederland ongeveer op dezelfde wijze de finale meemaakte. Max Verstappen wereldkampioen, geweldig, ook internationaal werd deze mening gedeeld, uitgezonderd de Mercedes aanhang die het nog even spannend maakte om nog wat juristen in de arm te nemen om het wereldkampioenschap aan te vechten, begreep later dat als de kans van slagen al groot was, dat Lewis Hamilton er op had aangedrongen om een kampioenschap niet in een rechtbank uit te vechten, maar op de baan dat zegt ook alweer genoeg van de 7 voudig wereldkampioen en ook dat hij vrijwel direct de winnaar de hand drukte. Het was een lange weg te gaan om wereldkampioen te worden, dat wordt meestal vergeten, jarenlang bezig met de passie om uiteindelijk wereldkampioen te worden en dat is dan ook nog voor weinige weggelegd. Zo is dat in alle sporten, veel investeren, trainen, talent en een dosis geluk wellicht en dan is er een kans. Ook in de duivensport gaat het niet vanzelf, het moet een passie zijn en als het een passie is doe je er veel voor en hoop je dat je op de vluchtdag niet voor jan met de korte achternaam staat te wachten. Maar goed dat duurt nog even, we maken ons weer op voor 2022. De duiven zijn nog niet gekoppeld, dat hoeft ook niet, de vluchten voor de junioren beginnen later  dus tijd genoeg. In tegenstelling tot andere jaren vliegen de duiven bijna dagelijks hun rondjes, sommige niet of 10 minuten, maar het gros trekt er nog wel even aan en na een 3 kwartier en dan is het mooie er wel af. Direct naar binnen en afvoeren, tijdens de training/buiten spelen, kan ik de hokken krabben en dan is alles binnen een paar minuten weer geregeld. Opvallend is dat de roofvogel aanwezig is en af en toe iets probeert, zonder succes, althans niet dat ik het heb gezien, de kraaien slaan alarm en zetten meestal de aanval in. Dat moet je eens doen in het voorjaar, dan denken de roofvogels er heel anders over, er zit iets meer druk op, dan moet er gescoord worden met zoveel mogelijk prooi voor de dame in kwestie. Het mannetje zal zijn uiterste best en zal zich minder aantrekken aan verstoorders zoals kraaien etc. tel daar duiven bij op die nog stijf en stram zijn en men kan raden wat volgt. Daarom een prima besluit om het vliegseizoen later te starten, roofvogels zijn er altijd en hebben voedsel nodig maar er is een groot verschil in roofvogels in het najaar en in het voorjaar. Ook laten we alle duiven wennen aan het hok waar ze volgend jaar op binnen moeten komen, dat is dan maar weer geregeld, als dat nog in het voorjaar gedaan moet worden heb je dezelfde problemen met de rovers. Twijfelende duiven of duiven die niet direct naar binnen gaan zijn de eerste slachtoffers.

Inmiddels zijn nu na de verkoop de hokken weer aardig leeg en is er weer volop overzicht. Opvallend was dit jaar dat er maar liefst 17 van de 22 duiven naar liefhebbers gingen die al eerder duiven bij ons haalden. Uiteraard doet ons dat goed, dat betekent dat men slaagt en daar gaat het allemaal om, de insteek is tenslotte dat je iemand vooruit kunt helpen, dat is ook de reden dat we zelf elk jaar duiven aanschaffen, proberen verder te komen. Om geen opsomming te maken van een lijst namen die nu al regelmatig duiven van ons halen viel op dat Erik Jansen en Cor Hummen ook dit jaar weer meerdere duiven haalden, deze mannen zien we na al jaren langs komen, dat geeft toch aan dat we op de goede weg zijn zoveel mogelijk bruikbare duiven af te leveren. Verder is het op de hokken rustig, de vliegduiven komen zelfs nog een aantal keren per week los en bij de kwekers zitten we redelijk op tal, er zullen nog een paar vetrekken , maar de grote lijn is er. Bij de kwekers gaan er elk jaar een koppel of 2-3 af, dit betekent dat er dit jaar plm 12 het veld ruimen, aangezien er ook weer duiven zijn aangeschaft. Op deze manier blijft ook de selectie op de kweekhokken scherp, het is de bedoeling om naar een koppel of 12 te gaan in de toekomst, dus dat wordt nog lastig genoeg allemaal. Voorts wensen we langs deze weg iedereen veel succes met de duiven die op duivennet zijn aangeschaft.

Inmiddels is onze veiling op duivennet (iets vervroegd dus) al begonnen. Vanaf nu zullen via de veilingsite www.duiven.net 22 jongen (allemaal geënt tegen paramyxo) van ons worden geveild. We hebben weer ons best gedaan om er een mooie ploeg jongen neer te zetten die op andere hokken een positieve bijdrage mogen leveren. In de verkoop zitten streng uitgeselecteerde zomerjongen uit onze beste kweekduiven waaronder Marcella,superkweker 250,Carl,Grijze Diamant,Frans etc wellicht de moeite waard om eens een kijkje te nemen.

Nog even aandacht voor het volgende, zoals ieder jaar de bekende Bonnenverkoop van onze vereniging.
Het aanbod bestaat uit  topbonnen van liefhebbers uit de regio maar ook ver daarbuiten.
Van snelheid tot overnacht mooie kans om voor redelijke prijzen iets leuks te bemachtigen.
Kijk op,

https://www.doevepeet.nl/store/bonnenverkoop-0137-pv-de-trouwe-duif-oude-pekela

Looptijd: 22 oktober 18:00 uur t/m 8 november 2021, 20:30 uur Bonnenverkoop via internet.
Er zal na afloop hiervan geen zaalverkoop zijn.

Op de hokken is het momenteel rust en gaat de rui gestaag door. Achter de schermen is het toch wel weer druk om alles wat voor te bereiden op onze jaarlijkse verkoop via duiven.net. De eerste ploeg is bij Henk Storm op de foto gekomen en as vrijdag volgt dan de rest, al met al een clubje van dik 20 jongen. Deze ploeg jongen wordt nog steeds geselecteerd , maar ook de kwekers ontkomen er niet aan, elke week gaan er meerdere duiven uit en dat stopt niet eerder tot ik tevreden ben over de ploeg die mag overwinteren. Ook bij de kwekers is het mes scherp, we hebben dit jaar toch wel (wellicht iets te veel) nieuw bloed aangeschaft en aangezien ik elk jaar minder koppels door wil gaan houden gaan er nu ook al duiven uit die al verschillende 1^e prijswinnaars of 1^e duifkampioenen hebben gegeven uit, ook bijna alle duiven van 7,8 jaar oud zijn inmiddels vertrokken. De nieuwe aanschaf is vooral bedoeld om dit jaar op ons beste lijnen in te kruisen, de snelste weg naar succes. Er is van alles bij gekomen dit jaar, 1 uit ons eigen soort die in de finale (plus aanloop er naar toe) van een zware OLR goed vloog, 3 ingeteelde kleinkinderen van Goed Grijs (dat is wel bekent voor ons) en dan nog een aantal duiven die totaal nieuw voor ons zijn, we kunnen alle kanten op dus. Zodra de geveilde duiven van de okken af zijn komt er weer goed overzicht en gaan we eens kijken hoe we uit komen met de geslachten, is het niet in evenwicht dan gaan er nog een paar uit, er wordt niet meer bij gehaald om op tal te komen.

Het seizoen zit erop en dan laten we toch altijd wel de teugels wat vieren. De meeste jonge duiven van de koppels die op de natour nog hebben gevlogen zijn naar elders verhuist en er komt weer wat meer zicht op de ploeg. De selectie moet eigenlijk nog beginnen, er is inmiddels wel wat verwijderd maar de grote klappen moeten nog vallen. Verleden jaar hebben we meer duiven aangehouden dan wat het hok aan kon, de liefhebber kan veel chaos aan, maar elk hok heeft vaak wel zijn max hoeveelheid duiven om goed te renderen. Volgend jaar zal de vliegploeg beduidend kleiner zijn, we hebben maar een kleine accommodatie en elk jaar stoppen we er toch wat te veel duiven in, dat betekent dus automatisch dat er ook te veel slechte duiven verzorgd dienen te worden. Jonge duiven worden niet op prestaties geselecteerd en blijven in principe allemaal, e.e.a. gebeurd meer op gevoel aangezien bij ons, net als bij de meeste hokken de jongen onder hun kunnen presteren en vaak als oude veel beter vliegen. Na de rui vindt dan vaak nog de laatste selectie ronde plaats en tegen die tijd hopen we over een mooie vliegploeg te beschikken.

Zaterdag dan de laatste vlucht van het jaar, we moesten toch wel weer even geduld hebben voor de handel los kon, maar dat is wel wat typerend voor het jaar 2021. Voor de meesten onder ons een moeizaam jaar met stroeve vluchten en vooral meer verliezen dan in voorgaande jaren, zelfs bij de oude. We hadden ditmaal meer moeite om nog geschikte duiven mee te doen wat de pennenrui betrof, een heel aantal oude stond nog op 3 oude pennen ondanks de goede neststanden dus toch wel wat behouden. We kregen te maken met een oostenwind dus we wisten dat een herhaling van de week ervoor er niet in kon zitten. Tot ons genoegen hadden we toch weer de 047 voorop, niet getekend gezet aangezien ook zij nog maar op 3 pennen stond. Al met al zeer tevreden met het resultaat, het leverde ons dit jaar het 1^e onaangewezen natour kampioenschap op in het Rayon en in de afdeling eindigden we als 3^e. er had veel meer ingezeten, maar door die waardeloze voorbereiding van die 1^e natourvlucht (door ziekte van het mannetje die de duiven doet, niet onbelangrijk) hebben we de 1^e vlucht heel veel laten leggen. Minpunt was toch wel het verspelen van ons beste duif van dit jaar, verleden jaar nog 1^e duifkampioen natour van het rayon en nu zeer waarschijnlijk gestorven op het veld van eer, ze had dit jaar nog mar 1x gemist, zonde.

De 080 was dit jaar de beste natourduif van het rayon op de voet gevolgd door meerdere hokgenoten, we wisten beslag te leggen op de 1^e,2^e,3^e,4^e,7^e,9^e en 10^e  plek wat betreft beste natourduiven van rayon 4, kan mij niet herinneren dat dit al eens eerder is gelukt, dus wat dat betreft ook geen klagen.

18-09-2021 Venlo 313 km

Natour

Uitslag Rayon: tegen 968  duiven :   6,7,33,51,95,122,138,153,190 etc… 20/12

Vrijwilligers, wellicht wel het belangrijkste van onze hele vliegerij met z’n allen

Het is geen verrassing dat vrijwilligers in een vereniging ontzettend belangrijk zijn. Heb dit eerder ook al eens aangehaald, als je het landelijk bekijkt valt en staat het bestaan van een stichting op de aanwezigheid van vrijwilligers. Tijdens de coronaperiode kon dit het bestaan kosten van bepaalde stichtingen dat zegt al genoeg. Natuurlijk drijft ook het bestaan van duivenverenigingen op vrijwilligers, deze mensen in het zonnetje zetten is gepast en waardering hoort daarbij, dat kan met een bloemetje, bonnen etc. maar dat het genoemd wordt is het belangrijkste. Afgelopen weekend werd 1 van onze vrijwilligers extra in de spotlights gezet, dhr. W.B staat al decennia paraat om de duiven van onze leden in te korven, ook al heeft hij zelf geen duiven ingezet hij staat er altijd. Het is een vaste waarde in de inkorfcommissie en mede door deze inspanningen werd er een zgn. bronzen speld van verdienste aangevraagd, natuurlijk toegekend door het NPO. Een extra en terechte waardering voor de tijd en inzet welke besteed is aan de vereniging. Tijdens het afsluiten van het seizoen wordt er ook stilgestaan bij alle (andere) vrijwilligers en deze te bedanken voor hun inzet. Denk dat de meeste mensen niet eens in de gaten hebben dat vrijwilligers soms vaker avonden doorbrengen op de vereniging dan thuis. Het is bijna vanzelfsprekend dat deze mensen er altijd zijn. En natuurlijk zal er eens iets mis gaan maar zolang er respect voor elkaar is loopt het vaak met een sisser af. Afgelopen maandagavond had onze dochter ( Jelke ) ook een afsluiting van het seizoen, het skeelerseizoen, wel te verstaan, nou ja seizoen, ze was een 4 week terug ingestapt. De aanjager van deze club had als afsluiter van het seizoen wedstrijdjes georganiseerd. Een heus podium werd geïnstalleerd inclusief de gouden zilveren en bronzen medailles, niet alleen voor de 1^e 3 iedere deelnemer kreeg een medaille/aandenken. Familie en vrienden werden uitgenodigd een prima sfeer en de wedstrijd werd winnend afgesloten. Na de huldiging werden de broertjes en zusjes direct enthousiast en voor het komend seizoen zullen er wellicht een aantal nieuwe leden te bewonderen zijn. Deze man heeft passie voor de sport draagt het uit en met eigen middelen wordt er iets leuks van gemaakt, en mooier nog het wordt enthousiast ontvangen. Er zullen altijd wel weer mensen op staan die iets gaan organiseren maar toch het begint bij die ene. Een periode van waardering voor dit soort mensen die het verschil maken.