Bezinning en Motivatie

Na de 1^e Midfondvlucht en de 4^e tegenvallende prestatie zakt de motivatie naar een dieptepunt, duiven te laat geen serie en nog het minste 2 week op rij de 2^e duivin van 5 jaar verspeeld. Ik (Jelke) gaf het al eerder aan de motivatie is weg en daardoor waarschijnlijk ook de voorbereiding niet optimaal. De oorzaak ligt niet zozeer in hok en duiven daar is niets aan gewijzigd en op andere hokken wordt er fantastisch gespeeld, dan blijft er 1 oorzaak over en dat is de liefhebber zelf. Ik merk dat ik de laatste tijd de motivatie kwijt ben, de passie is er niet meer, de duivenkrantjes blijven in het plastic en op internet lees ik ook geen stukjes meer of bezoek duivensites, zaken die ik voorheen wel deed. Denk dat het ook zijn terugslag heeft op de huidige vliegploeg, wat voorheen logisch was en waar je met plezier naar toe ging wordt nu een verplicht nummer en vaak is het tussendoor nog even  naar de duiven. Ben iemand die de duivensport zo makkelijk mogelijk wil benaderen, dat ging ook prima, nu is dat dus anders. De duiven die er nog zijn laat ik een weekje rusten probeer ze in het gareel te krijgen en nog een paar leuke vluchten mee te pakken. Zoals het nu lijkt is het dan mijn laatste seizoen. Het plezier is weg het wordt een soort moeten, en dan staan de verplichtingen die de duivensport met zich mee brengt, tegen. Motivatie is er niet meer zowel bij de duiven als liefhebber de bezinning zal bij mij nog door mijn hoofd blijven gaan maar denk wel dat ik eruit ben. Afgelopen weekend geen duiven gespeeld, zagen het niet zitten om ze nog verder het dal in te duwen en hebben ze een week extra rust gegeven, de volgende loop zijn we van plan ze weer te spelen, maar zien hoe eea vanaf daar gaat, wellicht putten we er weer wat energie uit.

Qua referenties blijft het elk weekend maar doorgaan, de beste van een dikke week terug was van Fokke Jongsma (ook afgelopen zaterdag weer zijn 1e) met een 9e tegen 17981 duiven

Toevallig hadden we beide een stukje paraat dik keer, nou vooruit dan maar:

Inmiddels zijn we 3 vitessevluchten verder en maken de slechtste seizoenstart ooit mee voor zover ik mij kan herinneren, deels voorbereiding, deels beleving en nog wat randzaken zijn hiervan de oorzaak, die hoeven we niet bij de duiven te zoeken, maar bij onszelf. Afgelopen weekend waren we er met z’n allen op uit en zijn de duiven vrijdagochtend in het clubgebouw gezet, voer en water in de bakken, systeem aan en zaterdag maar hopen dat de whatsapp ons ging verassen met vroege aankomsten aangezien die gekoppeld is aan ons systeem thuis. Waar we al wat bang voor waren bleek bewaarheid in de loop van zaterdag, net te laat beginnen en dan uiteraard ook geen goede serie. Zondagavond pak je dan eea weer op en stel je vlot orde op zaken. Voordeel van een weekend er met zijn allen op uit is niet alleen even genieten van alles en nog wat, maar ook even de tijd om te overleggen hoe we de ban kunnen doorbreken, hopelijk is daar as zaterdag al sprake van zodat we die lijn verder door kunnen zetten. Dat onze duiven vroeg kunnen vliegen blijkt wel uit de wekelijkse referenties, de mooiste waren ditmaal:
Erik Jansen 3e tegen 8610 d (nazaat van oa Carl en dochter Blauwe Leo)
Klaas Dijkstra 12e tegen 18139 d (100 % vd Brande uit Hulk x Marcella en Alibaba x Grijze Diamant)

Trainen en voorbereiding
Een paar week terug twijfelde ik over genoeg voorbereid zijn, de 1e vit. Vlucht was goed aangezien de voorbereiding niet fantastisch was. Daarna was het niet best, heeft het met de voorbereiding te maken? Nu wel geneigd om het hierop te gooien, verliezen zijn er nauwelijks, Trainingen rondom het hok is goed, maar op zaterdag laten ze het afweten. Niet vroeg genoeg, prijspercentage is redelijk goed maar nog ver weg van wat er wordt verwacht. Links en rechts enkele aanpassingen gedaan afwachten of ze het gaan oppakken. Deze week is het ook de week van de avond4daagse, ik loop zelf mee als begeleider 3 avonden 10 km plus en de afsluiter rondje om de kerk. Loop al een paar jaar mee, dit jaar totaal niet voorbereid d.w.z. voorheen liep ik regelmatig een rondje of pakte de fiets hoe anders was het dit jaar, naar de brievenbus en naar het duivenhok lopen waren de langste afstanden aan 1 stuk. Het was de eerste avond vies weer, regen en een glibberpartij soms, natuurlijk ging ik onderuit ben niet van de wandelschoenen maar gewoon wat voor handen is en gaan. De tweede avond was het droog maar nog steeds een drassige ondergrond voor de 2e keer onderuit en nog even naast de weg in een kuil gestapt, voelde mijn enkel al warm worden en ook de schoen zat iets strakker t.o.v. de start. Beetje voorbereiding was geen overbodige luxe ook hier niet. Zal toch iets in het voordeel zijn. De kinderen in de groep hadden nergens last van deden tussensprintjes, sprongen in plassen deden nog allerlei uitspattingen, de meeste kinderen sporten dan ook of zijn op het schoolplein aan het rennen, voetballen etc. Voor mij is dit avontuur weer ten einde en ik mag weer wekenlang hinkend naar de brievenbus en duivenhok. Herstel heeft dan weer met leeftijd te maken geloof ik. Mensen en dieren zijn natuurlijk niet te vergelijking toch dwaalden mijn gedachten af naar de duiven toen ik licht hinkend verder ging.

De 2e vitessevlucht was bepaald niet 1 om in te lijsten, er moest gewacht worden tot rond het middaguur vooraleerst er gelost kon worden. In de middag waren de omstandigheden goed, prima duivenweer, maar onze duiven gaven niet thuis, dat zijn we niet gewend, onder deze omstandigheden kunnen ze juist vaak wat meer brengen. De oorzaak blijft gissen, duivinnetje wat de week ervoor heel vroeg vloog liet het ook behoorlijk zitten, denk dat bij een vroege lossing ze er goed bij zou zitten aangezien ze enorme drang naar het nest had en wellicht nu te lang in de korf moest wachten en over de top was  Maar goed, dat zijn aannames, de reden waarom ze er niet bij zaten blijft een vraagteken.  Een halfbroer van eerder genoemde duivin liet het zondag bij comb Falckenborg-Nijhof wel zien met een 3e tegen 3624 duiven. Toch nog een pleister op de wonde. Ook via John Vasterink kregen we door dat een nazaat van onze duiven (langs moederszijde topkoppel de Kopman x Marcella en vaderszijde de Grijze Diamant x zoon Ace Noyon) zondag de 2e vloog tegen 15936 duiven, dat kon ook de snelste van de lossing zijn aangezien deze in precies dezelfde seconde werd geklokt dan een hokgenoot die hoger aangewezen stond en dus de 1e van de afdeling vloog. Wat dat betreft toch nog een positieve afsluiting van het vluchtweekend en maar op naar de volgende.

Voorbereiding en wat is goed,

De eerste officiële wedvlucht is een feit, het viel ons erg mee, de voorbereiding dit jaar was niet geweldig. De duiven later bij elkaar gezet, het enthousiasme is ook minder t.o.v. de jaren ervoor merk ik. We laten de duiven hun gang wat gaan en dat hoeft niet direct een nadeel te zijn. De duivinnen ging voor het eerst naar buiten krap 4 week voor de 1^e vlucht dat doe ik ieder jaar dus hier geen hoofdpijn, de duiven trainen binnen enkele dagen toch wel weer een uur, althans als er verder niets aan de hand is, ze eten dan minder valt mij op, zijn zeer licht maar niet mager en pakken de trainingsarbeid prima op. De doffers is een ander verhaal, de jongen blijven de laatste 10 dagen bij de doffers, zolang de jongen bij de doffers liggen gaan die niet naar buiten. Zo gebeurde het dat 2 week voor de 1^e vlucht ze voor het eerst naar buiten mochten, ook deze ploeg pakt het trainen eigenlijk direct op. Ik had tussen de doffers nog een duivin zitten waarvan ik dacht dat het een doffer was, ze had al een eens een keer een 1^e pr. Gepakt, daarna verspeeld met een heel pak jonge duiven. Duif werd opgegeven en gehaald daarna niet meer los gehad. Meer om te voorkomen dat je weer een ritje opvanger mag maken. Zoals gezegd toch een duivin, ze paarde aan met een doffer en op het moment dat ik de jongen eraf haalde had ze een nest gemaakt. Wederom laten gaan en na 2 weekjes buiten geweest tussen de doffers is ze ingekorfd, op nest, ze zit tussen de weduwnaars op een nestje, niet ideaal m.i.Dde doffers en deze duivin hebben een snelcursus lappen genoten met geweldige afstanden van 13, 18 en 15 km. Had ze de trainingsvluchten niet meegegeven dat was een brug te ver. Tijdens de lapvluchtjes zag ik wel dat deze duivin steeds als eerste over de antenne liep, zal wel toeval zijn en als de vluchten er zijn dan ben je ze eerder kwijt dan dat ze als eerste arriveren, tenminste dat dacht ik, zaterdagmorgen hingen er 2 duiven boven het hok, waren niet heel vlot om naar beneden te komen maar het was toch deze duivin die als eerste over de antenne liep. Op zich wel mooi, toen ik voor het seizoen nog geen duif los had gehad waren er zat liefhebbers die ze al 4 x hadden opgeleerd, dan begin je toch na te denken om toch ook maar eens actie te ondernemen. Wij spelen geen 1^e nationaal, maar deze duif heeft met een wel zeer minimale voorbereiding toch een heel pak duiven de staart laten zien die veel beter voorbereid waren. Dus bij deze, wat is goed, een goede voorbereiding zal niet verkeerd zijn maar is blijkbaar niet nodig zeg ik voorzichtig (volgende week verspeeld haha). We gaan het zien bij de eerste 10 duiven waren ook doffers aanwezig met dezelfde lousy voorbereiding. Zeg het maar. Maken we het ons zelf te moeilijk? Is het zoveel mogelijk lappen alleen in het voordeel van de mindere duiven? Net zoals sloten vol medicijnen de zwakste schakels ook op de been houdt? Ik zou het niet weten maar geloof (nog) steeds meer in de duif die het kan en die het niet kan, meer is het niet. Volgens mij vertelde Ad Schaerlaeckens altijd, de goede duif is hoofdzaak de rest is bijzaak, het hele hok krijgt hetzelfde voer, dezelfde bijprodukten etc.

Blijkbaar was het deze zaterdag wel een vlucht die onze duiven aan stond, met die zo wind lagen we zelf nadelig , maar in den lande werd er toch op verschillende hokken goed vroeg gepakt met halve en rechtstreekse duiven van ons zoals:

Klaas Dijkstra 1^e tegen 3968 d

Klaas de Haan 1^e tegen 1381 d

Erik Jansen 8^e tegen 2693 d

We moesten iets halen uit  Goed Grijs zoals al eens eerder aangegeven, een supervererver die m.i. goed gaat pakken op onze huidige stam aangezien deze ook van Gebr van den Brande komt, als jong vloog ze al een 1e  en nu op de 1e vitessevlucht alweer (5e tegen 2126 d), zelf denk ik dat ze as zaterdag weer 1 van de te kloppen duiven gaat worden, we gaan het zien.

22-04-2023 Kalker 157 km

Uitslag Vereniging: tegen  537 duiven : 1,3,9,11,12,13,18,20,29,30,32,36,57,5964,69 etc… 48/26

Uitslag Rayon: tegen  2126 duiven :  5,12,33,57,58,61,75,95,143,144,165 etc… 48/25

In tegenstelling tot voorgaande jaren is de voorbereiding anno 2023 wel heel summier geweest. Afgelopen zaterdag hadden we de duiven mee voor hun 1e training met de wagen, we konden alleen de duivinnen spelen aangezien de doffers nog maar 5 x los waren geweest. Op 1 of andere manier zijn we er dit jaar minder scherp mee bezig, de duivinnen vlogen krap 3 weken los om de deur en hadden nog wat lapvluchtjes gehad, maar het stelt nog niet veel voor, op de africhting kwamen we er uiteraard niet aan te pas, maar ze wisten allemaal wel thuis te geraken. Misschien is het straks wel een voordeel met dit koude gure voorjaar dat we de doffers nog amper los hebben gehad, we gaan het zien, ze gaan nog een aantal keren een lapje krijgen en dan even kijken wanneer ze mee gaan voor de prijskampen, wellicht pakken ze het dan op als het warmer wordt, voor de duivinnen maakt de temperatuur niet uit, die zijn er altijd wel.

Inmiddels liggen er bij de vliegduiven volop jongen, een heel aantal hiervan gaat op de geschonken bonnen naar de kopers hiervan, heeft u nog geen contact gezocht, dan bij deze de stand van zaken en zien we uw reactie gaarne tegemoet. Op deze manier is het dus mogelijk om gelijk met deze zgn bonduiven deel te nemen aan de jd vluchten dit jaar.

De eerste jongen van de kwekers zijn inmiddels alweer een ring aangestoken en dan is het kweekseizoen ook echt op gang vindt ik altijd. Ook bij de vliegduiven liggen nu eieren, dus ook daar zijn we inmiddels uit de winterslaap. Het ging dit jaar allemaal wel bijzonder vlot en zonder problemen, niet dat we va die facebook duiven hebben die binnen10 dagen allemaal broeden, maar vooral bij de kwekers zijn we uiterst tevreden tot zover. Van deze 1^e ronde worden er weer een heel aantal jongen bij collega duivenliefhebbers uitgezet, die behoorlijk vliegen, de 2^e ronde houden we dan allemaal zelf. Op deze manier kom je veel sneller achter de juiste combinaties die je hebt gemaakt en kun je veel vlotter de juiste weg inslaan en aanhouden. In vrije koppeling geloof ik niet, bij ons zitten er altijd wel ideeën achter hoe we de lijnen op elkaar willen laten botsen om zo te proberen betere duiven te krijgen. Je kunt ze tenslotte beter zelf kweken dan bij een ander kopen.

Inmiddels zijn de kwekers gekoppeld, op het vlieghok wachten we nog even, maar deze zullen binnenkort ook aan de bak moeten. Door het bijlichten had ik al gezien dat de duiven op liepen, om de 5 dagen kom ik bij de kwekers, maar door waar te nemen dat de mest in de bakken bij de doffers uit elkaar lag en plat was getrapt wist ik dat ze overdag al aan het rond tollen waren. Ook de duivinnen liepen al in het hok rond met wat van die afhangende slagpennen, groen licht dus. Na 1 dag opsluiten, dan alles tegelijk los, vervolgens weer een dag opsluiten en weer alles tegelijk los zat alles al op de bak. Meestal is er nog een koppel of 2 die ik dan nog een dag op moet sluiten, maar dit jaar niet, terwijl alle koppels weer zijn omgekoppeld en de nieuwe bak moeten leren kennen. Duiven die na 3,4 dagen de nieuwe woonst nog niet weten ruim ik op, kweek je vaak ook niks goeds uit, het is een manier van selecteren, maar na een aantal jaren pluk je de vruchten er van. Kan altijd moeilijk een glimlach onderdrukken als ik dan lees dat op veel hokken de koppels er 1 voor 1 uit gaan en je dagen naar het hok loopt, zonde van de tijd, of je moet het leuk vinden , dan is het prima toch.

2022

Zo dat was het jaar 2022, althans nog een krappe week en dan is er alweer een jaar voorbij. Hoe ouder je wordt hoe sneller het gaat lijkt het wel en de meeste goede voornemens verdwenen weer als sneeuw voor de zon Maar een nieuwe kans in 2023. Een jaar van oorlog, energiecrisis, toeslagaffaire, stikstofproblemen, boerenprotesten, asielproblemen, huisvesting, Mondkapjes en we kunnen nog even doorgaan. De regering had waarschijnlijk het voornemen om het land te verkwanselen en dat is gelukt. Vindt het bewonderingswaardig dat de boeren nog doorgaan met de protesten en de problemen onder de aandacht blijven houden, of het tot de dames en Heren in Den Haag doordringt zal wel een vraagteken blijven, als er een microfoon in de buurt is dan knippen ze als een scheermes, het vervolg is meestal teleurstellend. Nederlanders gaan in het algemeen snel over tot de orde van de dag, worden de prijzen van brandstof verhoogd dan zeuren we daar een dag over en staan daarna massaal weer bij de pomp, geen hond die een kilometer minder rijdt, ja de eerste dagen. Maar het kan nog erger, je zal maar in Iran, China of noem maar op woonachtig zijn, dan wordt je voor het oog van de wereld vermoord om de lulligste dingen. Dan kun je maar beter in Nederland wonen, het einde van het jaar staat in het teken van goede doelen, bij ons staat radio 538 aan en ik sta versteld van het aantal ruimhartige mensen die Nederland rijk is, er wordt door mensen, die het kunnen missen, massaal en groots gestort. Je beseft dan dat echte rijkdom gezondheid en geluk moet zijn. Binnen de kennissenkring, familie zijn er ook weer een aantal mensen overleden sommige na een ziekbed, andere zeer plotseling, de leeftijd van de meeste personen veel te jong. Geniet van het leven, zelfs in goede gezondheid is het voor je het weet voorbij. Volgens mij sta ik wel positief in het leven, geniet van het leven, natuurlijk erger ik mij ook om bovenstaande en vraag ik mij weleens af in wat voor wereld wij leven. Azijnzeikers zijn er altijd die zijn 24/7 negatief op alles wat beweegt meestal zonder in de materie te duiken waar het nu echt over gaat. Dat zou mijn boodschap voor 2023 zijn, het leven is te kort maak er wat leuks van, doe dingen waar je plezier uit haalt en zeik wat minder en vooral om zaken die er niet toe doen. Een eitje stuk gevochten een jong naast de pan of een duif die nog op oude pennen staat. Nu we het toch over duiven hebben ik merk dat de verzorging van de duiven (5 min per dag) ook doorwerkt, ik lees veel minder over duiven, het duivenkrantje blijft onaangeroerd liggen. Zoals gezegd is de winterperiode een van minimale inzet, alles loopt nog door elkaar 1x per dag wordt er gevoerd en krijgen ze drinken. In duivenland is men nog steeds van mening dat de prijzen in de winter worden verdiend, kul uiteraard. Denk juist dat het net andersom is laat de teugels dan maar vieren Duiven vetten wat aan rommelen wat om, beetje hangen af en toe een bad, meer wordt er niet verwacht. Topsporters staan ook niet 365 dagen strak, basisconditie moet er zijn, meer niet, bij duiven is het dat tegen de tijd wanneer de vluchten gaan starten de conditie bij de duiven binnen enkele weken terug is. Als ik af en toe nog wel een artikel lees in een duivenkrant dan vallen mij 2 dingen op het eerste heeft te maken met de gezondheid van de duiven, vaak lees ik dat zieke duiven apart gezet worden of erger, nog gekuurd gaan worden, waarom worden deze duiven niet opgeruimd als de rest strak zit. Wat een gepiel en het resultaat weet men inmiddels wel, duif is eind van het seizoen weg, net als gewonde duiven, duiven gepakt door de rover, als het een super is zet maar op de kweek, van zodra deze is hersteld is het meestal dezelfde duif die gepakt gaat worden. Hetzelfde voor duiven die je ergens weer terughaalt, een moeilijke vlucht en weg is die weer, snap ook wel dat het fatsoenlijk is om te halen maar kampioen wordt je er niet mee, uitzondering daargelaten, Er zijn maar een paar supers en lang niet in ieder hok, denk dat met de hoge graanprijzen duivenmelkers strenger selecteren en dat is prima m.i. ieder nadeel heb z’n voordeel blijkt wel weer. Tweede opmerking, tijdens de kweek worden duiven gezet waarvan de ene groot is en de ander klein, waarom? Er wordt vanuit gegaan dat er dan een middelmatige uitrolt, kan nu Alvast verklappen, dat gebeurt niet, er komen net zoveel grote als kleine uit, iets met genen. Een ander verhaal is dat er een bepaalde maat is voor een kweekduif, mag niets aan mankeren, dat dacht ik vroeger ook, maar zoals altijd, de praktijk haalt de theorie in. Zo simpel is het niet, onze beste kweekduivin is op zijn zachtst gezegd niet geweldig in de hand.

Rest ons om iedereen fijne kerstdagen en een goed en vooral gezond 2023 te wensen.

Maak er wat van, geniet en treur niet (althans niet te lang) om onbelangrijke zaken.

Het is alweer en tijdje geleden dat we weer wat neer hebben gepend, door drukte op zakelijk, sociaal en hobbymatig vlak is het er maar steeds niet van gekomen. Onze veiling is inmiddels al weer een tijdje afgelopen en alle duiven zitten bij hun nieuwe eigenaren. We wensen iedereen er nogmaals veel succes mee en hopen dat de aanwinsten voor een positieve bijdrage gaan zorgen. Een redelijk aantal duiven ging weer naar jongens die al eerder wat aan hadden geschaft en succes hadden, dat zien we graag natuurlijk. Erik Jansen spande weer de kroon en bemachtigde er ook weer 1, zou zo maar het 5^e,6^e jaar op rij zijn. Verder is laatste selectie bij de kwekers doorgevoerd en zitten we nu mooi op tal, er is nog 1 doffer teveel, hier gaan we geen duivin meer voor aanschaffen dus er zal 1 doffer de 1^e ronde geen partner krijgen, op een hokje waar 4 broedbakken staan zullen 3 duivinnen gezet worden en de doffer die niet snel aan gaat paren is de Sjaak en zal over blijven, zo gaat het in de natuur ook dikwijls.