De afgelopen week een weertje van extremen, zo schaats je nog op de ijsbaan en een week later kun je naar buiten zonder jas genietend van de zon. De blauwe plekken zijn nog zichtbaar van het onderuit gaan op de ijsvloer en de schaatsen staan alweer op zolder, zo snel kan het gaan. Een Verschil van een dikke 25 graden, helemaal niet erg wat mij betreft, hier zijn de eerste jongen uit het ei gekropen, prima timing. Ik was bang dat er verschil zou zijn met uitkomen van de eieren, had gedacht dat i.v.m. de vorstperiode direct op het 1e ei gebroed zou worden. Dat viel nagenoeg mee, geen dag verschil met het eerste jong. Met het zachte weer beginnen o.a. de kraaien met hun nest, gelukkig weer net als afgelopen jaar op een afstand van, ik schat 50 meter van mijn hok. Ik las op de site van AS dat er meer waren die de kraaien, kauwen en eksters te vriend hielden door ze te voeren. Het is hier niet anders, bijna dagelijks wordt op het grasveld voor het duivenhok restjes brood, koek, aardappelen etc. gedeponeerd, de kraai en “friends” weten dat en zitten vaak al in de buurt te wachten, in het weekend is er meestal nog een restantje patat over, al zou je dat zo niet zeggen met het “sportieve” figuur van ondergetekende, hierdoor een afwisselend menu voor de rakkers. Het grote voordeel is dat vooral kraaien direct alarm slaan als er een rover in de buurt is, merk wel dat ze tijdens hun broedperiode veel fanatieker zijn. Ik zie meestal maar een handvol kraaien in de buurt, toch als ze alarm slaan staat er ineens een hele groep, prettig geregeld. Het heeft al heel wat duivenlevens gespaard, maar bovenal de duif is gewaarschuwd en kan een soort van strijdplan maken. Het leidt enorm af, als je als rover een rondje langs de velden maakt en je wil dan in alle rust aanleggen, hangt de club van kraaien boven je hoofd. Meestal is het dan einde optreden, in ieder geval is de verrassingsaanval verknalt. In het prille voorjaar als het mannetje veel prooi moet vangen voor het vrouwtje (grootte van het nest) remt de rover dit meestal niet af en heeft dan iets meer drive om vol te houden. Het gaat hier vooral om de sperwer en de havik, denk dat het tegen de slechtvalk een verloren strijd wordt. Je moet wat geluk hebben.
Plezier op het wateroppervlak in dikke kleding werd binnen een week veranderd in plezier onder de waterspiegel met het jasje los en in al aangenaam aanvoelende zon, dat is het mooie aan de jaargetijden die we hier in Nederland kennen. Deze dame op de foto (ja, die vis) gaf zich niet snel gewonnen en trok hiermee de aandacht van dagjesmensen die even in de handremmen van de fiets knepen (vaak een elektrische en we vragen ons af hoe we aan overgewicht komen) om het allemaal gade te slaan. Net als met duiven is het dus enorm belangrijk om ook nu een goed signaal af te geven aan de buitenwacht en netjes met de dieren om te springen. De meeste mensen denken zelfs dat je van plan bent de snoek mee naar huis te nemen (tsja, hoe verzin je het) zodat er bij de ter waterlating bijna applaus werd gegeven door de omstanders, die voor het eerst in hun leven een snoek zagen, tijden veranderen. “vroeger” gingen we in onze jeugd te eieren zoeken, hadden hengels aan de fiets hangen of een voetbal onder de snelbinders, tegenwoordig pakt het gros van de jeugd liever een controller op om naar een schermpje te turen en vlekkeloos de taal van de desbetreffende vloggers te kopiëren, zal een generatie dingetje zijn….
