Bezinning en Motivatie
Na de 1e Midfondvlucht en de 4e tegenvallende prestatie zakt de motivatie naar een dieptepunt, duiven te laat geen serie en nog het minste 2 week op rij de 2e duivin van 5 jaar verspeeld. Ik (Jelke) gaf het al eerder aan de motivatie is weg en daardoor waarschijnlijk ook de voorbereiding niet optimaal. De oorzaak ligt niet zozeer in hok en duiven daar is niets aan gewijzigd en op andere hokken wordt er fantastisch gespeeld, dan blijft er 1 oorzaak over en dat is de liefhebber zelf. Ik merk dat ik de laatste tijd de motivatie kwijt ben, de passie is er niet meer, de duivenkrantjes blijven in het plastic en op internet lees ik ook geen stukjes meer of bezoek duivensites, zaken die ik voorheen wel deed. Denk dat het ook zijn terugslag heeft op de huidige vliegploeg, wat voorheen logisch was en waar je met plezier naar toe ging wordt nu een verplicht nummer en vaak is het tussendoor nog even naar de duiven. Ben iemand die de duivensport zo makkelijk mogelijk wil benaderen, dat ging ook prima, nu is dat dus anders. De duiven die er nog zijn laat ik een weekje rusten probeer ze in het gareel te krijgen en nog een paar leuke vluchten mee te pakken. Zoals het nu lijkt is het dan mijn laatste seizoen. Het plezier is weg het wordt een soort moeten, en dan staan de verplichtingen die de duivensport met zich mee brengt, tegen. Motivatie is er niet meer zowel bij de duiven als liefhebber de bezinning zal bij mij nog door mijn hoofd blijven gaan maar denk wel dat ik eruit ben. Afgelopen weekend geen duiven gespeeld, zagen het niet zitten om ze nog verder het dal in te duwen en hebben ze een week extra rust gegeven, de volgende loop zijn we van plan ze weer te spelen, maar zien hoe eea vanaf daar gaat, wellicht putten we er weer wat energie uit.
Qua referenties blijft het elk weekend maar doorgaan, de beste van een dikke week terug was van Fokke Jongsma (ook afgelopen zaterdag weer zijn 1e) met een 9e tegen 17981 duiven