Na een behoorlijk aantal keren dichtbij de Afdelingsoverwinning te hebben gezeten nu dan raak :
1e en 11e tegen 6335 duiven.
Mede door dit resultaat hebben we ook op de midfond voorlopig de volle bak te pakken in Rayon 4
1e onaan,1e aan,1e hokkamp. en 1e duifk. midfond en nu vol zien te houden.
Afgelopen week hebben we eerst maar eens informatie ingewonnen bij verschillende liefhebbers die al eens eerder hadden gevlogen vanuit de Ardennen. De conclusie was dat de oostelijk gelegen afdelingen hier geen slechte ervaringen mee hadden, de westelijke helft van Nederland kende wel klotevluchten vanuit Duitsland. Vanuit Duitsland oversteken naar west Nederland is dus vragen om problemen en aan de hand van de adviezen hebben we besloten toch maar alle strijdvaardige duiven in te zetten. Het vertrouwen werd dus niet beschaamd en een duivin uit een dochter van het superkoppel Robin x dtr Blauwe Leo wist de afdelingsoverwinning te pakken. Deze lijn is dit jaar enorm goed op dreef, de teller zal zo op een 40-50 1e prijzen staan, maar met name dit jaar staat er vooralsnog geen maat op. Dat het nog wel een stroef vluchtje was bleek ook wel uit het feit dat ons eerste duif bij het binnen komen nogal wat tijd verspeelde, ze plofte op het hok en was er wel klaar mee, gelukkig hield ze nog net een paar seconden over om toch als 1e te worden geklasseerd. Bij deze willen we ook iedereen bedanken voor de vele felicitaties die we mochten ontvangen, dat doet de mens goed, dat er afgunst in onze hobby is neem ik aan (zal in elke sport wel zo zijn) maar zo konden wij dat zaterdag gelukkig niet ervaren. We zullen de duiven weer klaar maken voor de volgende dubbelvlucht, voor ons niet ideaal aangezien alles hier door elkaar heen zit en wij geen tijd nemen om afzonderlijk te voeren, maar goed, zo is er altijd wel wat.
Toch nog een knappe duif over gehouden van de verdampte lichting van 2018, ze wist dit jaar al eeerder vroeg te vliegen, zo staat er altijd wel weer een duif op die het stokje in de toekomst over kan nemen.