03-01-2021

Inmiddels leven we al weer een aantal dagen in 2021, hopelijk voor iedereen een goed, maar vooral gezond jaar. Al die beste wensen zouden niet af moeten hangen van een datum op de kalender, maar zou gewoon elke dag mogen gelden zolang we hier ons tijdelijke bestaan hebben. De kwekers zitten nu een aantal dagen gekoppeld en dat gaat dit jaar weer prima. Uiteraard loopt het elk jaar niet van een leien dakje, bij ons zijn er altijd wel wat strubbelingen. Deels is dat ook te wijten aan ons zelf, hier gaan de duiven niet bak voor bak los zodat je dagenlang om zit te klungelen met die losse koppels. Na 1 dag opsluiten mogen ze een half uur eten en drinken, vervolgens alles weer opsluiten en nog een dag hetzelfde verhaal en de groeten er mee. Elk jaar weet 80 % van de koppels de nieuwe bak alweer na 2 dagen en hoef ik nog maar een paar dagen energie te steken in die laatste paar koppels en dan zit het erop. De koppels die gelijk de bakken weten brengen gemiddeld gezien ook de beste jongen, bij mijn weten heb ik nog nooit een crack gekweekt uit een koppel die na 5 dagen nog niks van elkaar moesten weten. Waarvan ik nu wel van overtuigd ben is dat bijlichten een voordeel is om het allemaal wat gemakkelijker te laten verlopen, niet dat ik graag 2 dagen eerder eieren wil, dan zet ik ze wel 2 dagen eerder bij elkaar, maar nu de dagen langer worden gemaakt kun je zien dat ze er klaar voor komen te zitten. Mooi voorbeeld is een wat latere duivin uit samenkweek met Flo-Jo (9x1e) en Prince Esmee van Elzinga die mij gelijk al enorm aan stond door haar gedragingen en doen en laten op het hok. In de hand ook een prima duif, maar daar let ik al jaren niet meer op omdat ik uit de lelijkste duiven de beste duiven heb gehaald. Uiteraard is dit oogappeltje 1 van mijn favoriete duiven geworden en ik denk dat we hier nog heel veel plezier aan gaan beleven. Naar mijn mening was dit duivinnetje nog wat te jong om te koppelen, maar door haar uitbundige staartslepen zag ik dat zij er anders over dacht. Ik besloot haar te koppelen op een doffer (ook een late) uit Marcella x haar beste zoon in een hok waar 24 broedbakken staan. Aangezien ik de rommel weer niet voor elkaar had viel deze duivin 5 minuten na de koppeling al uit de bak, het doffertje liet hem even iets te veel van zijn goede kant zien dus het hokmateriaal mocht weer een onvoldoende noteren. Nadat ik alles nu wel voor elkaar had en de duivin wilde pakken schoot ze zelf al in de broedbak op een hok waar ze dus nog nooit had gezeten, Een toevalstreffer dacht ik, niets was minder waar toen ik zag dat ze het kunstje 5x achter elkaar flikte, kijk, dat zie ik dus graag, dat zijn duiven die gewoon slimmer zijn, praat mij er dan niet van over duiven die je na 10 keer nog in de bak moet gooien omdat ze schijnbaar te dom zijn om hun nieuwe plek te vinden, heeft m.i. toch met juist wel of niet het goede DNA te maken.