Hierboven de Hunter met de dochter van de super 219 van Gebr van den Brande (halfzuster Diamant) die na 1 minuut al lieten zien dat het goed zat (foto is van een paar dagen na de koppeling). Mocht het niet pakken binnen een paar minuten dan hadden we nog een volle zuster achter de hand gehad. Deze ronde zal dus worden omgelegd en het koppel gaat dan uit elkaar om na een aantal dagen weer met de rest gekoppeld te worden zodat de 2e ronde ook gelijk onder een ander koppel kan. Zo rond deze tijd is er natuurlijk weinig nieuws te melden, alleen een paar wetenswaardigheden die je opmerkt (of niet). Zo hebben we bij de kwekers al de hele winter 2 duivinnen die zodra er iemand op de hokken komt als haviken de tussendeur naar de doffers in de gaten houden en als ze maar een kier zien glippen ze er door. Het is vervelend, maar ik zie het toch wel graag dat duiven een bepaalde drang hebben naar een bepaalde plek, doffer, territorium etc. tenslotte zijn dit de duiven die zaterdag naar huis willen. Welke het zijn? De stamduivin van Gebr vd brande (moeder super 219) en een volle zus van onze 241 met 3x 1e prijs in 2015, geen toeval dus. Verder wat opviel deze winter was dat tijdens het enten er 2 duivinnen bij zaten die de stuit iets minder gesloten hadden dan de rest en laat dit nu net de 2 beste kweekduivinnen van het hok zijn, hoe langer ik duiven heb hoe minder ik er van snap denk ik dan wel eens. De 2 duivinnen met de beste bouw (zeer gesloten en we keuren streng) zijn tevens de duiven die maar traag met eieren komen en wel eens een nestje hebben met maar 1 ei, wellicht gaat het leggen deze duiven minder goed af door deze eigenschap die we toch wel erg graag zien, ze hebben ook nog geen echte toppers gebracht. Uiteraard betekent dit niet dat je er maar op los kunt kweken met alles wat een hartslag heeft, maar het brengt weinig houvast met zich mee op deze manier. Uiteraard let ik ook op die keuringsrapporten van PIPA zoals eerder al eens aangegeven, ook hier bij de beste liefhebbers weinig echt gesloten duiven, veel dezelfde oogkleuren op elkaar gekoppeld etc. maar aan 1 ding voldoen ze wel en dat is vroeg op de klep vallen (uiteraard wel zachte pluim, maar dat is oud nieuws). TIP : De krant die om de schotel zit is handig, maar wat nog veel beter bevalt is de verpakking van een zak duivenvoer (niet dat gladde spul, maar dat bruine stugge papier, gaat rondes lang mee zonder dat ze het met de nagels kapot schrapen) de Hunter broed voor mei geen ronde zelf uit dus hier volstaat een krant nog.